Spawanie metodą MIG i metodą MAG

Na stabilność pracy opcją MIG oraz MAG działa tryb w którym ciekły metal przepływa do jeziorka. Ma to także wpływ na intensywność rozprysku, spawanie pod różnym kątem, kształt jaki planujemy uzyskać w spoinie oraz głębokość wtopienia.

Wszystkie wymienione wyżej skutki łączą się w jedno i określają efektywność spawania. Przepływ ciekłego metalu oraz jego rodzaje zależą od wybranych własności spawarki. W przypadku łuku zwarciowego realne jest spawanie komponentów cienkich we wszystkich pozycjach oraz tych grubszych, lecz już w pozycjach tzw. przymusowych. Ewentualność tą daje fakt, że łuk ten charakteryzuje się małą energią i tym samym gwarantuje nieduży rozprysk. Niestety jego negatywem jest powstawanie poszarpanych lic spoiny.

W wypadku zwiększenia mocy prądu pozyskamy przepływ mieszany. Poprzez wydłużenie się łuku, powstanie przelot grubokroplowy. Posiada on dużo mniejszą stabilność, a co się z tym wiąże większy rozprysk.

Jeżeli natężenie prądu będzie stale powiększane zaistnieje przepływ ciekłego metalu natryskowy. W tym miejscu stworzy się nam strumieniowy przepływ w łuku o sporej liczbie niedużych kropelek, dzięki któremu spawanie jest niezwykle wydajne i mało odpryskowe. Negatywem tego rodzaju spawania jest tylko pojedyncza dostępna pozycja spawania, czyli w pozycji podolnej.